Analyse van vier grote misverstanden bij het aanpassen van de geschiktheid van offsetdrukinkt In het filmproductieproces is het vaak nodig om de geschiktheid van de gebruikte inkt aan te passen. Om te voldoen aan de afdrukbehoeften van verschillende producten en verschillende papiersoorten. Pas de inkt aan de geschiktheid aan. Dit wordt bereikt door geschikte hulpstoffen aan de inkt toe te voegen. Omdat mensen verschillende opvattingen hebben over hulpstoffen of vooroordelen hebben, dus. Bij de daadwerkelijke productie is het mogelijk dat er sprake is van "misverstanden" en onbevredigende resultaten opleveren.
1. Vervang de lak door een ontkleefmiddel
tijdens de productie. Bij het printen van massieve platen met een groot oppervlak. Wanneer de inkt niet gemakkelijk uniform kan worden gemaakt tijdens het overdrachtsproces van de inktrol, of wanneer het fenomeen van "pluizen" van het papier of ruwe afdrukken optreedt. Meestal wordt dit veroorzaakt door de hoge viscositeit van de inkt. Ontkleefmiddel en vernis kunnen de viscositeit van inkt verminderen, maar hun eigenschappen zijn niet precies hetzelfde. Hoewel de viscositeit van de inkt wordt verlaagd, heeft het ontkleefmiddel ook tot gevolg dat het het drogen van de inkt verhindert en de hechting van de inktlaag aan het papier vermindert. In de inkt kan de vernis de viscositeit van de inkt verminderen en de vloeibaarheid van de inkt vergroten. Hoewel het effect heeft op de droogsnelheid van de inktlaag, is dit niet voor de hand liggend. Als blindelings een overmatige hoeveelheid kleverigmakend middel aan de inkt wordt toegevoegd om de viscositeit van de inkt te verminderen, zal dit waarschijnlijk het fenomeen van "niet drogen" of "krijten" van de inktlaag veroorzaken. Let dus op het "kwantiteitsprobleem" bij het toevoegen van antikleefmiddelen, en neem dit nooit lichtvaardig op. Houd het binnen een goede vergelijking. En verhoog tegelijkertijd de hoeveelheid droogmiddel. Om de bovengenoemde nadelige gevolgen te voorkomen.
2. Gebruik witte inkt als verdunningsmiddel
Individuele kleureninkten moeten een verdunningsmiddel aan de originele inkt toevoegen om er een lichtgekleurde inkt van te maken, en dit verdunningsmiddel moet kleurloos en transparant zijn. Verhelderingspasta en Weili-olie zijn beide ideale dispergeermiddelen, die de functie hebben om de tint van de originele inkt niet te veranderen, maar wel de diepte van de originele inkt. Als u witte inkt als verdunner gebruikt. Is niet gepast. Omdat witte inkt een witte tint heeft, zal deze de tint van de originele inkt veranderen, zodat de originele inkt de neiging heeft witte en zachte jade-inkt te zijn in plaats van lichtgekleurde inkt. Dit druist in tegen de oorspronkelijke bedoeling van de operator om lichtgekleurde inkt nodig te hebben. En in het offsetdrukproces. Als er te veel witte inktcomponenten in de inkt zitten, omdat de witte inktpigmentdeeltjes een hoog aandeel hebben, zullen de pigmentdeeltjes zich tijdens het inktleveringsproces ophopen op de drukplaat of deken. En veroorzaken de kwalen van ruwe inprenting.
Drie: maak geen onderscheid tussen de verschillende werkzaamheden van antikleefmiddel en ontkleefmiddel
Het antikleefmiddel wordt aan de inkt toegevoegd om het plakprobleem van het papieroppervlak en de achterkant na het afdrukken te voorkomen of te verminderen. En om de viscositeit van de inkt te verminderen, speelt het vooral een rol in het proces van inktoverdracht tijdens het afdrukken. Als deze twee zonder onderscheid worden verward, zullen er waarschijnlijk andere problemen ontstaan. Als er een ontkleefmiddel aan de inkt wordt toegevoegd om te voorkomen dat de inkt aan de voor- en achterkant van het papier blijft kleven, zal het "niet-drogende" karakter van het ontkleefmiddel de droogtijd van de inktlaag van het gedrukte product verlengen en de droogtijd van de inktlaag van het gedrukte product tegengaan. het oppervlak van het papier gevoeliger maken voor plakken. anderzijds. Als er meer anti-plakmiddel wordt toegevoegd om de viscositeit van de inkt tijdens het printproces te verlagen, zal dit niet alleen de viscositeit niet verlagen. Het zal ook de inkt "opruwen". Laat het bezoedelen en beïnvloedt de kwaliteit van het product.
Vier: let niet op het verschil tussen rode olie en witte olie
Hoewel zowel rode droge olie (ook bekend als droge boorolie) als witte droge olie (ook bekend als droge olie) droogmiddelen zijn voor drukinkten, hebben ze verschillende samenstellingen vanwege hun verschillende samenstellingen. De droogvorm van de laag is anders. De toevoeging van rode droge olie aan de inkt kan de snelheid van oxidatie en conjunctivatie op het oppervlak van de inktlaag aanzienlijk verhogen, dat wil zeggen een snelle droging op het oppervlak van de inktlaag. De rode droge olie kan er echter niet voor zorgen dat de droge werkingssnelheid binnen de inktlaag aanzienlijk wordt verbeterd. Witte olie heeft de eigenschap de algehele droging van de inktlaag te bevorderen. Wanneer de witte droge olie aan de inkt wordt toegevoegd, kan de droogsnelheid aan het oppervlak en de binnenkant van de inktlaag aanzienlijk worden verbeterd. daarom. Wanneer we droogmiddel gebruiken. Moet aandacht besteden aan het verschil tussen de twee droge vormen. Bijvoorbeeld Voor het oppervlak van de inktlaag droog. Rode droge olie is beter dan witte droge olie. Als de vaste drukplaat of het papier met een dikkere inktlaag echter slechte droogprestaties op de inktlaag heeft vanwege de pH ervan, en de operator eenvoudigweg rode droge olie gebruikt als inktoliedroogapparaat, zal de inktlaag waarschijnlijk verschijnen. Het oppervlak is droog, maar de binnenkant is niet erg droog. Een dergelijk bedrukt product kan bij wrijven met externe kracht de inktlaag gemakkelijk wegvegen, waardoor het bedrukte product sporen van wrijven achterlaat, wat de productkwaliteit aantast. Bovendien is het bij het afdrukken van goudinkt en zilverinkt noodzakelijk om een droogmiddel toe te voegen. Over het algemeen moet rode droge olie worden gebruikt in plaats van witte droge olie. Omdat de witte droge olie wordt gecombineerd met goudinkt en zilverinkt. Het heeft de neiging om de oorspronkelijke inktkleur donkerder te maken. Dit heeft invloed op de glans van goud- en zilverinkt.
